Measuring the Sustainability of Urban Land Uses in Informal Settlements (Case Study of Islamiyah and Dolatabad Neighborhoods, Kermanshah)

Document Type : Research Paper

Authors

1 1. MSc graduated, Faculty of Architecture and Urban Planning, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran.

2 2. Department of urban planning, Institute of higher education, ACECR Kermanshah. Iran

Abstract

Urban poors start city planning and create spontaneous settlements when there is no proper planning for their city. A most important consequence of this lack of attention of urban policy makers leads to urban unsustainability developments. Unimplemented approved land uses of detailed plan in Eslamieh and western part of Dowlat Abad have led to the weakness of urban services in these settlements and this has caused local and urban sustainability. Therefore, increase social, economic, environmental and physical aspects of sustainability in these settlements can help to develop urban sustainability in Kermanshah city. In this article two method is used for analyzing. First, comparing trend during a period of time, and second, comparing with absolute standard, in addition SWOT is used to measure the role of various factors in physical, social, economic and environmental aspects of physical sustainability in Eslamieh and western part of Dowlat Abad neighborhoods. The results demonstrate that some indicators in physical aspect such as dynamic and compatibility, readability and quality of residential land use can help to access urban sustainability but sidewalk coverage and services land uses per capita indicators decrease local sustainability. Some indicators in social and economic aspects such as population density and sense of place belonging are proper for gaining sustainability in these neighborhoods, but Authority Corporation and informal employment have negative effect on economic sustainability. There is also unsustainability in security and safety, land and property values, cleanliness and waste, and green space indicators in these neighborhoods. In general, the strategies can be considered to increase the community services land use per capita and create the required land uses, increase the participation of people and organizations and strengthen the economic situation of neighborhoods

Keywords

Main Subjects

References

  1. آکیولی، کلودیو و داویدسون، فوربس (1390). تراکم در توسعه­ی شهر، ترجمه­: نجما اسماعیل­پور و علیرضا اشتیاقی. تهران: انتشارات آرمانشهر.
  2. حیدرزاده، احسان و بهزادفر، مصطفی (1398). تأثیر تراکم جمعیتی بر شاخص‌های کیفیت زندگی شهری (نمونه‌ی مورد مطالعه: منطقه 3 کلان‌شهر تهران). فصلنامه پژوهش و برنامه­ریزی شهری، دوره 10، شماره 37، ص 1-12.
  3. خاوندی خیاوی، منصور (1389). طراحی اکولوژیک منظر شهری - منظر ورودی خاوران تهران، منطقه پانزده. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، چاپ نشده.
  4. دویران، اسماعیل (1399). سنجش زیست‌پذیری بافت‌های شهری با تاکید بر پایداری اجتماعی (مطالعه موردی: محله‌های اسکان غیررسمی شهر همدان). جغرافیای اجتماعی شهری، دوره 7، شماره 1، ص 77-96.
  5. رضویان، محمدتقی (1381). برنامه­ریزی کاربری اراضی شهری. تهران: انتشارات منشی.
  6. روشنی، پریسا؛ حبیبی، کیومرث و سعیده زرآبادی، زهراسادات (1395). ارائه­ی الگوی مفهومی انسجام‌بخشی شبکه فضاهای شهری و به‌کارگیری آن در منطقه 6 تهران. فصلنامه علمی-پژوهشی مرکز پژوهشی هنر معماری و شهرسازی نظر، دوره 14، شماره 48، ص 42-31.
  7. ساسان­پور، فرزانه؛ موحد، علی؛ مصطفوی‌صاحب، سوران و یوسفی­فشکی، محسن (1393). ارزیابی پایداری محله‌های شهری در شهر سقز. پژوهش‌های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، دوره­ 2، شماره­ 1، ص 94-73.
  8. شیعه، اسماعیل و پورحیدری، سهیلا (1393). بررسی نقش عوامل کاربری زمین در کیفیت پایداری اجتماعی شهر (نمونه موردی: شهر محمدیه). در مجموعه مقالات همایش ملی نظریه­های نوین در معماری و شهرسازی. قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی.
  9. صیامی، قدیر و خلیق، علی (1396). تأثیر اختلاط کاربری­ها بر تولید سفرهای پایدار در محله‌های شهری (نمونه موردی: محله‌های میعاد، تربیت و هاشمی در شهر مشهد). فصلنامه علمی-پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، دوره 9، شماره 3، ص 65-78.
  10. عیسی­لو، شهاب­الدین؛ فنی، زهره و دوستی، بهزاد (1396). ترکیب کاربری­ها و سنجش اثرهای آن در پایداری محله‌مبنا (مورد شناسی: محله ولنجک و دروس، شهر تهران). فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، دوره 9، شماره 31، ص 59-74.
  11. کاشفی­دوست، دیمن و حاجی­نژاد، علی (1394). ارزیابی کاربری اراضی شهری با رویکرد توسعه­ی پایدار (مورد مطالعه: پیرانشهر). نشریه آمایش سرزمین، دوره­ 7، شماره­ 1، ص 71-94.
  12. گلکار، کوروش (1379). طراحی شهری پایدار در شهرهای حاشیه کویر. نشریه هنرهای زیبا، شماره 8، ص 43-52.
  13. مشکینی، ابوالفضل؛ برهانی کاظم و شعبان­زاده نمینی، رضا (1397). تحلیل تأثیر کاربری اراضی در پایداری محله­های شهری (مطالعه­ی موردی: محله­های ناحیه­ی 1 منطقه­ی 14 تهران). فصلنامه‌ی پژوهش­های جغرافیای انسانی، دوره­ 50، شماره­ 2، ص 262-249.
  14. مفیدی شمیرانی، سید مجید و مضطرزاده، حامد (1393). تدوین معیارهای ساختار محله‌های شهری پایدار. فصلنامه علمی-پژوهشی مرکز پژوهشی هنر معماری و شهرسازی نظر، دوره 11، شماره 29، ص 70-59.
  15. مقالات همایش توسعه­ی محله‌ای، چشم‌انداز توسعه‌ی پایدار شهر تهران (چاپ اول)، تهران: شهرداری تهران.
  16. موحد، علی؛ کمان­رودی، موسی؛ ساسان‌پور، فرزانه و قاسمی کفرودی، سجاد (1393). بررسی پایداری محله­های شهری (مطالعه­ی موردی: منطقه­ی 19 شهرداری تهران). پژوهش­های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، دوره­ 2، شماره­ 4، ص 541- 558.
  17. موسوی، سیداحمد (1385). برنامه‌ریزی توسعه­ی محله­ای با تأکید بر سرمایه­ی اجتماع (مورد مطالعه: کوی طلاب شهر مشهد). پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده­ی هنر و معماری، چاپ نشده.
  18. موسوی، سیدعلی (1382). گام‌های نوین مدیریت شهری برای توسعه. بازیابی شده از  Hamshahrionlin.ir
  19. موسوی، سیدیعقوب (1387). بررسی سیاست­های شهری و توسعه­ی اجتماعی، نوع محله­ای (شهر تهران). در مجموعه مقالات همایش ایده‌های نو در مدیریت شهری، تهران.
  20. موسوی کاظمی محمدی، مهدی و شکویی، حسین (1381). سنجش پایداری اجتماعی توسعه شهر قم. نشریه پژوهش­های جغرافیایی، دوره 34، شماره 43، ص 27-41.
  21. نظیف، حسن و مطلبی، قاسم (1398). ارائه­ی مدل مفهومی از خوانایی با تکیه بر تصور ذهنی. فصلنامه علمی-پژوهشی مرکز پژوهشی هنر معماری و شهرسازی نظر، دوره 16، شماره 78، ص 71-78.
  22. هودسنی، هانیه (1384 الف). بهبود ساختاری-فضایی محله‌های شهری در چارچوب توسعه­ی محله­ای پایدار (نمونه موردی: محله جلفا). پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده­ی هنر، چاپ نشده.
  23. هودسنی، هانیه (1384 ب). توسعه­ی محله­ای پایدار (مفاهیم نظری و خاستگاه تاریخی). سمینار کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده­ی هنر.
  24. Azami, M., Tavallaei, R. & Mohammadi, A. (2017). The challenge of sustainability in informal settlements of Iran (case study: Sanandaj city). Environment, Development and Sustainability, 19 (4), 1523–1537.
  25. Azami, M., Mirzaee, E. & Mohammadi, A. (2015). Recognition of urban unsustainability in Iran (case study: Sanandaj city). Cities, 49, 159-168.
  26. Boyko, Ch. & Cooper, R. (2011). Clarifying and re-conceptualising Density. Progress in Planning, 76, 1-61.
  27. Gou, Z., Xie, X., Lu, Y. & Khoshbakht, M. (2018). Quality of Life Survey in Hong Kong. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15, 1-16.
  28. D. et al. (2011). Modeling Urban Land Use Change by The Integration of Cellular Automaton and Markov Model. Ecological Modelling, 222 (20), 3761-3772.
  29. Jabareen, R.Y. (2006). Sustainable Urban Forms Their Typologies, Models, and Concepts. Journal of Planning Education and Reseach, 26 (1), 38-52.
  30. Shaftoe, H. (2008). Convivial Urban Spaces: Creating Effective Public Spaces. London: Earthscan.
  31. Yaolong, Z., CUI, B. & Murayama, Y. (2011). Characteristics of Neighborhood Interaction in Urban Land-Use Changes: A Comparative Study Between Three Metropolitan Areas of Japan. Journal of Geographical Sciences, 21 (1), 65-78.
  32. Zokin, S. (1997). The culture of cities. Black well.
Urban Strategic Thought
Volume 1, Issue 1 - Serial Number 1
November 2022
Pages 125-137

Files

Share

How to cite

Statistics