Inclusive Planning of Urban Passages to the Use of Disabled People; Case study: Ordibehesht Street, Shiraz

Document Type : Research Paper

Authors

1 Bachelor of Urbanism, Faculty of Art and Architecture, Shiraz University, Iran

2 Assistant Professor, Faculty of Art and Architecture, Shiraz University, Shiraz, Iran

Abstract

Inclusive design is a design process in which a product, service, or environment is designed to be usable for as many people as possible, particularly groups who are traditionally excluded from being able to use an interface or navigate an environment. In many cities of Iran, despite the existence of a wide range of disabled people, there is less attention about adapting passages and facilitating the entry of public spaces and buildings for disabled people. Therefore, the main goal of this study is to experimentally explain factors and adaptation of accessibility for people with disabilities in private/public buildings and passages in Ordibehesht street area of Shiraz city in Iran. The method of this research is based on a descriptive-analytical approach, the data collection was collected through interview and observation analysis technique, and then, the information analysis was performed through SWOT matrix and strategic planning matrix. The results show the necessary to redesign parts of the cross sections of this street, especially in the gathering place of medical centers due to the lack of facilities and suitable furniture for sick and disabled people. It is also necessary to apply all features of inclusive design and differentiation of the sidewalk from the street; locating and constructing pause and rest spaces for sick and disabled people. The premier strategy is a competitive strategy (WO strategy: helping and guiding people with disabilities). The suggested action plans of this strategy are the use of touch indicators and color changing edges in the street to improve the navigation of disabled people.

Keywords

Main Subjects

References

  1. بحرینی، سید حسین (1392). فرآیند طراحی شهری. تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
  2. بحرینی، سید حسین (1396). تجدد، فراتجدد و پس از آن در شهرسازی. تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
  3. بزی، خدارحم؛ کیانی، اکبر و افراسیابی‌راد، محمدصادق (1389). ارزیابی ترافیک شهری و نیازهای معلولان و جانبازان با استفاده از مدل تصمیم گیری Topsis (مطالعه‌موردی: شهر شیراز). مجله پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، دوره اول، شماره 3، ص 103-130.
  4. بهمن‌پور، هومن و سلاجقه، بهرنگ (1387). بررسی کمی و کیفی فضاهای شهری در تهران از دیدگاه کاربری برای معلولان: مطالعه موردی پارک لاله. فصلنامه مدیریت شهری، دوره 6، شماره 21، ص 18-7.
  5. پاکزاد، جهانشاه (1393). راهنمای طراحی فضاهای شهری. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی، معاونت شهرسازی و معماری، شهیدی.
  6. توسلی، محمود و بنیادی، ناصر (1393). طراحی فضای شهری. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
  7. صادقی فسایی، سهیلا و فاطمی‌نیا، محمدعلی (1394). معلولیت؛ نیمه پنهان جامعه: رویکرد اجتماعی به وضعیت معلولین در سطح جهان و ایران. فصلنامه علمی-پژوهشی رفاه اجتماعی، دوره 15، شماره 58، ص 157-192.
  8. ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای افراد معلول جسمی-حرکتی (1396). مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، وزارت راه و شهرسازی ایران.
  9. عبداللهی کیوانی، سیده زهرا (1393). معلولیت و زندگی روزمره در شهر تهران. تهران: انتشارات تیسا.
  10. قانون حمایت از حقوق معلولان (1397). مصوبات مجلس شورای اسلامی. انتشارات روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران.
  11. یاری حصار، ارسطو؛ سعیدی، سمیرا زارنجی؛ زارنجی، ژیلا فرزانه سادات و عین الدین، هادی اسکندری (1399). ارزیابی مناسب‌سازی فضاهای شهری برای معلولین و افراد کم‌توان جسمی-حرکتی (مطالعه موردی شهر اردبیل). دوره 9، شماره 36، ص 117-132.
  12. Accessibility for all: Good Practices Of Accessibility In Asia And The Pacific To Promote Disability – Inclusive Development (2016).
  13. Centre for Accessible Environments and RIBA Enterprises (2004). Design for accessibility an essential guide for public buildings. London.
  14. Fletcher, H. (2006). The principles of inclusive design (They include you). Architecture and the built environment, CABE, 1.
  15. Hanson, J. (2004). The Inclusive City: delivering a more accessible urban environment through inclusive design. York, UK: International Construction Conference.
  16. Maisel, J. L., Smith, E., & Steinfeld, E. (2008). Increasing home access: Designing for visitability. AARP Public Policy Institute, 14, 1-34.
  17. Mulligan, K., Calder, A., & Mulligan, H. (2018). Inclusive design in architectural practice: Experiential learning of disability in architectural education. Disability and health journal, 11 (2), 237-242.
  18. National Association of City Transportation Offices (NACTO), (2016). “Global Street Design Guide”, 1st Edition, New York.
  19. Rattray, N. A. (2013). Contesting Urban Space and Disability in Highland Ecuador. City & Society, 25 (1), 25-46.
  20. Steinfeld, E., & Maisel, J. (2012). Universal design: Creating inclusive environments. John Wiley & Sons.
  21. Taylor, J. L., Drazich, B. F., Roberts, L., Okoye, S., Rivers, E., Wenzel, J., ... & Szanton, S. L. (2020). Pain in low-income older women with disabilities: a qualitative descriptive study. Journal of Women & Aging, 32 (4), 402-423.
  22. S. Department of Transportation (2004). Accessible Sidewalks and Street Crossings — an informational guide. FHWA-SA-03-019.
  23. World Health Organization. (2020). Noncommunicable diseases: Progress monitor 2020.
Urban Strategic Thought
Volume 1, Issue 1 - Serial Number 1
November 2022
Pages 39-56

Files

Share

How to cite

Statistics